‘Als ik dit huis kon meeverhuizen, dan deed ik het’
Het heet een droomhuis op Funda, een Franse enclave in Groningen. Het oude pand van de Groningsche Electriciteits Maatschappij is zeer in trek.
Het is een atelier, woning en schuur ineen. Het is een onverwachte plek om te wonen op steenworp afstand van het Noorderplantsoen, met een fraaie binnenplaats, met honderden vierkante meters woonruimte en met een vraagprijs van bijna 1 miljoen euro. Het is hoe dan ook een plek die tot de verbeelding spreekt, want op Funda gooit deze ‘Franse enclave’ – zoals makelaar Migiel van Dorsten de stek noemt – hoge ogen. En de huidige bewoners zien ook letterlijk veel belangstellenden die nieuwsgierig het erf betreden. De huidige bewoners zijn grafisch ontwerper Henk Suurling (72) en zijn vrouw Pauline Visser (64). Suurling kocht het pand in 1988 van een kunstenaar. ,,Ik zocht een huis en vond dit. Ik viel voor het huis om wat het was en is. En om wat het worden kon’’, zegt hij. ,,Ik kwam uit een nieuwbouwhuis in Lewenborg. Hier kon ik iets eigens van maken.’’ Toen hij het kocht, was de indeling precies andersom. Beneden was het woongedeelte, boven het atelier. ,,Hier wonen is een proces, een avontuur waarvoor je kiest. Je komt altijd voor verrassingen te staan.’’
Ooit, in de jaren twintig van de vorige eeuw, was de Groningsche Electriciteits Maatschappij in het pand gevestigd, daarna een kachel- en haardenfabriek. Na de Tweede Wereldoorlog werd het een ‘inrichting voor het uitstomen van melkbussen en melktanks’, daarna kwam het in handen van de Roomskatholieke Schoolvereniging voor de parochie van het Heilige Hart van Jesus.
In de dertig jaar dat Suurling en Visser er woonden en werkten, was het pand ten dele publiekelijk toegankelijk. Kunstacademie Minerva hield er vergaderingen en etentjes, de Usva gaf er schildercursussen, Noorderzon vond er een locatie voor een dansvoorstelling en tweemaal per jaar hield Visser er een verkoop van haar brocante. Niet zo verwonderlijk, volgens haar. ,,Dit huis nodigt uit tot verzamelen.’’ Hun dochter heeft er naar hartenlust kunnen rolschaatsen en fietsen. Er was ruimte zat voor een schommel en een glijbaan in de woonkamer. En ook Suurling en Visser konden er goed uit de voeten met hun verzamelingen en hun werk. ,,Het is een soort speeltuin’’, zegt Visser. Nu de ouderdom onderweg is, verkassen ze naar Den Haag, stad aan zee waar ze een huis zoeken met een iets minder ingewikkelde gebruiksaanwijzing. Hoewel, zegt Suurling. ,,Als ik dit huis kon meeverhuizen, dan deed ik het.’’
Vrijdag om 12 uur rondt makelaar Van Dorsten de verkoop af. Volgens hem is er belangstelling vanuit ontwikkelaars en vanuit jonge gezinnen die er gezamenlijk willen wonen.
Uit: DvhN d.d. 15-12-2020, tekst: Marijke Brouwer, foto: Funda